Czym jest standard BAT zgodnie z którym realizowany jest projekt Zakładu Unieszkodliwiania Stałych Odpadów Komunalnych?

Najefektywniejszy i najbardziej nowoczesny stopień prowadzenia działalności, dzięki któremu możliwe jest zapobieżenie lub przynajmniej obniżenie emisji danej instalacji i jej oddziaływania na środowisko – tak po krótce można scharakteryzować Najlepszą Dostępną Technikę (ang. Best Available Technique – BAT).

To właśnie w tym standardzie realizowany jest projekt pn. „Rozbudowa i Modernizacja Zakładu Unieszkodliwiania Stałych Odpadów Komunalnych przy u. Zabranieckiej 2, w Dzielnicy Targówek m. st. Warszawy”.

Obowiązek prowadzenia instalacji przemysłowych zgodnie z tymi wytycznymi wynika z dyrektywy Rady 96/61/WE z 24 września 1996 r. i dotyczy zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli. Do polskiego porządku prawnego została ona implementowana przez Ustawę z 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska. Powyższa dyrektywa wyznacza poziomy emisyjne dla konkretnych związków, m.in. dla rtęci, pyłów, węgla organicznego, tlenków azotu i siarki czy fluorowodoru. Standard BAT ma zatem służyć określaniu granicznych wielkości emisji dla większych zakładów przemysłowych działających w granicach UE, bez wskazywania, jaki rodzaj urządzenia czy technologia ma zostać zastosowany. Celem jest raczej zachowanie właściwych proporcji pomiędzy kosztami a korzyściami.

Szczegółowe wytyczne opisujące BAT opracowywane są przez Europejskie Biuro IPPC (więcej na stronie internetowej https://eippcb.jrc.ec.europa.eu/).